Themadiensten over duurzaamheid (oktober 2022)
WK: Dag Lijbert. Wij kennen elkaar. Wij noemen elkaar bij de voornaam en tutoyeren elkaar. Ik zit hier als predikant en als voorganger in deze dienst. Jij zit hier als voorzitter van de Commissie Groene Kerk. Maar jij bent ook op een bepaalde manier deskundige. Kun je daar iets over vertellen?
LB: Ja, ik ben bioloog. Veel wetenschappers, niet alleen biologen, zien van dichtbij dat de kwaliteit van onze leefomgeving ernstig wordt aangetast door onze manier van leven. Dat is vaak een motief om de feiten met kracht te laten spreken. Maar hier zit ik in de eerste plaats gewoon als lid van deze kerk. In onze gemeente is ook bij anderen veel kennis. En het gaat niet alleen om kennis. Duurzaamheid gaat over hoofd en hart en handen. Dus: je hoofd gebruiken, je hart laten spreken en je handen uitsteken.
WK: Wij gaan het hier vanmorgen hebben over ons omgaan met de schepping. Tegenwoordig kun je via allerlei kanalen over de milieuproblematiek of de ‘klimaatcrisis’ horen. Er zijn mensen die zeggen: Het valt allemaal wel mee of er zal wel iets op worden gevonden. Helemaal aan de andere kant zijn er mensen die zeggen: Het is zo erg, we zijn eigenlijk al te laat. Hoe zie jij dat?
LB: Om met die laatste groep te beginnen: de profeet Jona verwachtte niet veel van de bekering van Ninevé, maar kreeg ongelijk. En wat te denken van Vaclav Havel, de Tsjech die jarenlang uitzichtloos gevangen zat onder het communisme, maar na de val van de muur president is geworden. Van hem is de uitspraak: “Hopen is ergens voor werken omdat het goed is, niet alleen omdat het kans van slagen heeft.” Dan de groep die zegt: “ze vinden er wel wat op”. Dat hoop ik natuurlijk ook, maar dat wordt alleen wat als jij meewerkt, waar en wanner je maar kan, of je nu 1 of 2 of 5 talenten hebt meegekregen. Dat werkt, kijk maar naar de Duurzame 100 van Trouw.
WK: De Commissie Groene Kerk wilde opeens twee ‘groene’ kerkdiensten organiseren. Waar kwam die geestdrift opeens vandaan? En in verband daarmee: wat zouden jullie daarmee willen bereiken?
LB: Nou, die geestdrift kwam niet uit de lucht vallen, hoor. Een jaar geleden hebben we hier in Overweide een inspiratie-avond georganiseerd met als thema ‘Waarom behoort duurzaamheid tot het hart van kerk en geloof?’ De opkomst overtrof onze verwachtingen, zeker als je je realiseert dat corona toen nog niet ver weg was. En in het Kerkje op de Heuvel is nu een tentoonstelling te zien, onder andere van foto’s die door gemeenteleden zijn gemaakt van bloemen die zijn opgekomen uit een zaadmengsel dat we in april na een kerkdienst hebben uitgedeeld. Maar waarom nu twéé diensten? Dat heeft met de thema’s te maken. De dienst van vorige week ging over ‘Ons dagelijks brood’, dat is mensgericht; vandaag is het thema ‘Bewaar de aarde’, dat is gericht op het grote geheel. Maar die twee hebben natuurlijk veel met elkaar te maken. Wat willen we ermee bereiken? Dat zoveel mogelijk mensen worden geïnspireerd om hun talenten, 1 of 2 of 5, te gebruiken.
WK: In deze tijd van inflatie en energieproblemen zeggen veel mensen: ik vind de klimaatcrisis echt wel een punt, maar ik heb nu even andere dingen aan mijn hoofd. Wat zou jij dan zeggen?
LB: Je kunt je inderdaad afvragen wat je van iemand kan verwachten, of vragen, die geplaagd wordt door zorgen om geld of gezondheid. Voor zulke zorgen kan je alleen maar begrip hebben en ik hoop van harte dat die zorgen ook worden gehoord en verlicht door aandachtige mensen en door pastoraat en diaconie. Ik wil graag benadrukken dat wij als Commissie Groene kerk er niet zijn om je de maat te nemen. We doen wel een appèl op ieder die wél mogelijkheden heeft. Ik wil hier graag aansluiten bij wat René de Reuver, de scriba van de PKN, onlangs heeft geschreven: Geld is helaas de grootste drijfveer in de wereld. Juist de kerk zou moeten laten zien dat andere principes leidend zijn. Door schade en schande ontdekken we dat waarden als solidariteit, gerechtigheid en respect voor Gods schepping fundamenteel zijn. Die mogen wat kosten. Dat levert misschien geen financiële winst op, maar wel een betere samenleving.
LB: Ja, ik ben bioloog. Veel wetenschappers, niet alleen biologen, zien van dichtbij dat de kwaliteit van onze leefomgeving ernstig wordt aangetast door onze manier van leven. Dat is vaak een motief om de feiten met kracht te laten spreken. Maar hier zit ik in de eerste plaats gewoon als lid van deze kerk. In onze gemeente is ook bij anderen veel kennis. En het gaat niet alleen om kennis. Duurzaamheid gaat over hoofd en hart en handen. Dus: je hoofd gebruiken, je hart laten spreken en je handen uitsteken.
WK: Wij gaan het hier vanmorgen hebben over ons omgaan met de schepping. Tegenwoordig kun je via allerlei kanalen over de milieuproblematiek of de ‘klimaatcrisis’ horen. Er zijn mensen die zeggen: Het valt allemaal wel mee of er zal wel iets op worden gevonden. Helemaal aan de andere kant zijn er mensen die zeggen: Het is zo erg, we zijn eigenlijk al te laat. Hoe zie jij dat?
LB: Om met die laatste groep te beginnen: de profeet Jona verwachtte niet veel van de bekering van Ninevé, maar kreeg ongelijk. En wat te denken van Vaclav Havel, de Tsjech die jarenlang uitzichtloos gevangen zat onder het communisme, maar na de val van de muur president is geworden. Van hem is de uitspraak: “Hopen is ergens voor werken omdat het goed is, niet alleen omdat het kans van slagen heeft.” Dan de groep die zegt: “ze vinden er wel wat op”. Dat hoop ik natuurlijk ook, maar dat wordt alleen wat als jij meewerkt, waar en wanner je maar kan, of je nu 1 of 2 of 5 talenten hebt meegekregen. Dat werkt, kijk maar naar de Duurzame 100 van Trouw.
WK: De Commissie Groene Kerk wilde opeens twee ‘groene’ kerkdiensten organiseren. Waar kwam die geestdrift opeens vandaan? En in verband daarmee: wat zouden jullie daarmee willen bereiken?
LB: Nou, die geestdrift kwam niet uit de lucht vallen, hoor. Een jaar geleden hebben we hier in Overweide een inspiratie-avond georganiseerd met als thema ‘Waarom behoort duurzaamheid tot het hart van kerk en geloof?’ De opkomst overtrof onze verwachtingen, zeker als je je realiseert dat corona toen nog niet ver weg was. En in het Kerkje op de Heuvel is nu een tentoonstelling te zien, onder andere van foto’s die door gemeenteleden zijn gemaakt van bloemen die zijn opgekomen uit een zaadmengsel dat we in april na een kerkdienst hebben uitgedeeld. Maar waarom nu twéé diensten? Dat heeft met de thema’s te maken. De dienst van vorige week ging over ‘Ons dagelijks brood’, dat is mensgericht; vandaag is het thema ‘Bewaar de aarde’, dat is gericht op het grote geheel. Maar die twee hebben natuurlijk veel met elkaar te maken. Wat willen we ermee bereiken? Dat zoveel mogelijk mensen worden geïnspireerd om hun talenten, 1 of 2 of 5, te gebruiken.
WK: In deze tijd van inflatie en energieproblemen zeggen veel mensen: ik vind de klimaatcrisis echt wel een punt, maar ik heb nu even andere dingen aan mijn hoofd. Wat zou jij dan zeggen?
LB: Je kunt je inderdaad afvragen wat je van iemand kan verwachten, of vragen, die geplaagd wordt door zorgen om geld of gezondheid. Voor zulke zorgen kan je alleen maar begrip hebben en ik hoop van harte dat die zorgen ook worden gehoord en verlicht door aandachtige mensen en door pastoraat en diaconie. Ik wil graag benadrukken dat wij als Commissie Groene kerk er niet zijn om je de maat te nemen. We doen wel een appèl op ieder die wél mogelijkheden heeft. Ik wil hier graag aansluiten bij wat René de Reuver, de scriba van de PKN, onlangs heeft geschreven: Geld is helaas de grootste drijfveer in de wereld. Juist de kerk zou moeten laten zien dat andere principes leidend zijn. Door schade en schande ontdekken we dat waarden als solidariteit, gerechtigheid en respect voor Gods schepping fundamenteel zijn. Die mogen wat kosten. Dat levert misschien geen financiële winst op, maar wel een betere samenleving.
terug