De blik van ds. Quik

De Blik van ds.Quik en ook die van jou!

Met alle commissies “Groene kerk” (of “Groen leven”) dachten we na over ons programma in zomer en najaar.We willen graag elkaar inspireren en halen zelf inspiratie uit alledaagse dingen, maar ook recent verschenen boeken.Met deze blik snapt u wel wat ons bezig houdt:  wanneer is geld goed en wanneer niet meer? Onze uitnodiging volgt later in de tijd.Had u trouwens al ontdekt dat op onze kerkelijke website  een “groene” pagina is gekomen: daar staat ook alle info over “groene kerk”!

.

Wie de zondagse bezoekjes aan de kerk aan de Kerkstraat mist, moet nu zeker even om dit Gods’ huis heen lopen. In de kerktuin heeft de magnoliaboom zin om haar lente-tooi te laten zien.Voor wie niet mobiel is: bij deze een kiekje van een liefhebber van mooi stukje natuur. Wij hoeven daar niet eens ver voor de reizen. Dat heeft sir David Attenborough ook al ontdekt met zijn nieuwe serie vanaf de Engelse eilanden.  

.

Dit levensgrote bestek verraste me: opeens stonden deze vork en dit mes in de Renkumse winkelstraat. Had ik daar altijd aan voorbij gelopen? Ik denk dat deze kunst recent pas is geplaatst. Het is een mooie plek, vlak voor een heus etablissement met terras. Een reus kan nu ook komen eten.  

.

In de Sint Janskathedraal (’s Hertogenbosch) is het ook goed toeven. Vele ramen hadden prachtige glas-in-lood-tekeningen. Mijn oog viel ook op een project van/voor EHC (=eerste heilige communie). Ook hier is een grote groep kinderen nieuwsgierig naar de bijbelse verhalen  en rituelen: fijn.

.

De Grote Kerk in den Bosch werd in 2015 verbouwd. Zo wil de Protestantse gemeente ruimte bieden aan kerk en stad. Dankzij hun concept “open Kerk” kon ik zaterdag 18 maart even binnen wippen. Ik bewonderde een expositie van Anne van Buul (=”En de boom bloeit..”) en genoot van kleur in de kerk. Herkent u de regenboog?    

.

In Bennekom houdt men een parkeerplek vrij voor de dominee. Dat is lief bedacht. Nu wij het terrein aan de Utrechtseweg gaan herinrichten Zag ik zo’n bordje wel zitten! Wèl als een kadootje voor collega Koelewijn, om te laten zien dat hij tijdens zijn pensioen als voorganger welkom is.

Recent werd mij duidelijk gemaakt waar de Annaweg lag. Dat is een onverharde weg min of meer achter ons huis. Na twee jaar over ’s Heeren wegen rijden/fietsen, liep ik opeens door een steegje met een naam. Dat was voor mij iets nieuws: en voor u?
Kent u “de gedachtengang” al?

In Kopenhagen stond ik opeens oog in oog met een engel. Ze bivakkeerde in een Lutherse kerk. Wat ik leuk vond is dat ze veel aandacht had voor het orgel. Ze kijkt er vol overgave naar. Tja, engelen houden van muziek. Ze zingen zèlfs volgens Ajax-fans!

Ik was verbaasd door de tekst op het orgel. De Deense tekst ging aan mij voorbij, maar de Engelse uitleg zorgde voor het fronsen van mijn wenkbrouwen. Niet aanraken: hoe kan je dan geluid produceren voor gemeentezang?Ik kon het niemand vragen want de kerk was open zonder gastheer of gastvrouw.
Dit blijft dus een mysterie.

Ook Deense kerken worden verbouwd. Wij zagen in week 8 “Bob de bouwer” aan het werk. Dat maakt mij meteen nieuwsgierig naar onze verbouw: welke apparatuur staat er binnenkort in onze kerk? Maar vooral: hoe mooi en toegankelijk gaat het worden?  En wanneer gaan we de eerste keer kerken in de vernieuwde kerk.
De tijd zal het leren.

In het hoekje van Brasserie Emma stond dit kleine orgeltje verstopt. Zonder meetlint denk ik dat het ongeveer 40cm bij 60 cm “groot” is. Ik vroeg me meteen af wie dit muziekinstrument voor de bewoners van O.N.O bespeelt. Zou je dit als 50 plusser (nog) kunnen leren?

Met de veertigdagenkalender tel ik af naar Pasen. Devote woorden geven bezinning.Tijdens de dagelijkse boodschappen worden ook hints gegeven dat Pasen nadert. Dit wollige duo lacht alle shoppers toe. Meteen moet ik denken aan “het lam Gods”. Maar dat zal niet bij iedereen (meer) zo werken.

Het jaarthema van de PKN is “Aan tafel”. Dat Tafelen verbindt en verbroedert weer onze diaconie allang: het stamppotbuffet werd voor de 20^ste keer georganiseerd! Waar ik al 3 jaar enthousiaste verhalen over hoorde, mocht ik nu (eindelijk) aanschuiven en mee-eten. De winterse kost smaakte goed maar de verhalen van mijn tafelgenoten maakten het af. Ik ben benieuwd welke verrassing volgend jaar wordt geserveerd.

Een expositie over “gouden verhalen” die je als mens wil bewaren (=op papier) in de grote Dom te Utrecht raakte mij. Eén van de deelnemers aan dit project zag de natuur als bron van hoop. Wie nu de sneeuwklokjes en krokussen weer ziet of de  toverhazelaar bewondert, snapt deze uitspraak meteen.
Ja, de veerkracht van alles wat groeit en bloeit  laat mij anders de toekomst in kijken, zelfs nu er zoveel in de wereld speelt.

Bij de kerktuin aan de Kerkstraat zag ik een stukje Lente:de krokussen lieten al hun gezichtjes zien. Daar word ik blij van. Dat deze frêle bloempjes mooi moeten blijven snap ik: vandaar het bordje ernaast?

Bij mijn bezoek aan het Beekdal zag ik “vogels van verschillend pluimage”: Het was fijn kennis te maken met een paar verschillende bewoners. Vele van hen genieten van de gevederde vrienden die ze “live” zien smullen op de voertafel. En als ze weg zijn dan kan er nog een blik op hun gefotografeerde vriendjes geworden worden.Leuk idee van de verzorging: deze gekleurde diertjes vliegen niet weg. En: welke heeft u in de tuin?

Samen bidden, samen zingen met vogels vanuit verschillende kerkelijke nesten: Het kon 18 januari in de Rijnkapel tijdens de week van de Eenheid. Het thema was “Doe goed en zoek recht”, aangereikt door vrouwen uit Minnesota.
Dat gaf voldoende stof tot nadenken. Piano, orgel en gitaar deden muzikaal mee. De Bijbelse zin “En het was goed, zeer goed” past mooi bij dit heilige uur.
 

Wij horen van elkaar en via de kerkelijke media over de verbouw en inrichting van onze “kerk van de toekomst”.In Wolfheze pakt men het groots aan: ik schrok van deze “Open Kerk”. Op deze manier hoeven wij – geloof ik – niet te verbouwen.

Twee ondeugende pastores pakten de vlag van de kosteres af: samen maken we graag reclame voor het goede doel. Dat is een serieuze zaak, vandaar een serieus "smoel"

Mijn verbazing was groot toen ik bij een seniorenwoning op de schutting een poster zag van een nogal grote kerk.Kennelijk doet deze verbeelding de bewoner (m/v) aldaar wat. Ik vond het ook een mooi uitzicht: bijna echt!Wie ook naar een kerk wil kijken?
Tip: loop dan op zondagmorgen eens via de Utrechtseweg naar de kerk die opgebouwd is uit misbaksels.Iedereen is welkom, zowel witte - als zwarte schapen. Snapt u nu waarom de architect misbaksels gebruikte?

Voor ons werkgemeenschap Veluwezoom i.o kwam ik weer op bekend terrein: opeens kon ik bekende collega's uit DIeren weer groeten. Zij maakten al reclame voor Kerkbalans. Onze vlaggen worden binnenkort opgehangen: doet u weer mee voor uw kerk?
 

Op een zonnige dag werden de silhouetten van Maria en Jozef ook zichtbaar bij de kerk aan de Kerkstraat. Ik was blij verrast! Het licht valt nu vooral op Jozef. Misschien had hij het juist nodig. Was hij de eerste bonusvader?

Rouw, trouw of op zondag: voor elk moment is er een passend lied. Wat fijn dat we dan ook musici hebben die begeleiden. Vanaf oudjaar horen we een ander geluid: of een gereformeerd orgel anders klinkt dan een hervormd orgel, hoor ik graag.
Aan de organisten zal het niet liggen: zij spelen noot voor noot.

Opeens werd ik een voyeur bij drukke diakenen: het kerst-presentje werd per wijk klaargezet. Veel bollen met hoop. Massa productie met vele handjes voor een dierbare achterban!

Wie oplet ziet meer dan het puntje van z'n neus! Op weg naar de Kerk aan de Utrechtseweg zag ik een prachtige houten kerststal. Binnenkort start de kribbetjestocht: doet u ook mee? 

Op huisbezoek zie ik moeders  en deel ik soms ook info als moeder. Tijdens een gesprek ging het over een volwassen kind en eindigde het in de buurt van de voordeur bij dit bordje: wat een boodschap!

In Heelsum stond ik ineens oog in oog met de SInt. Toen ik beter keek zag ik dat het een hulpsint was. Zijn baard was te koop. Wie had dat ooit gedacht.

Er wordt heel wat versierd in onze regio: allebei de kerken hebben al een ster, de winkelstraat grossiert in lichtjes (boven je hoofd) en in tuinen gebeurt ook wat. Ik kijk mijn ogen uit: u ook?

Opeens klonk er engelenmuziek in de kerk. Kasper ter Horst maakte het gedenken op  Eeuwigheidszondag een beetje lichter. Zo kreeg leven en leven na de dood alle aandacht zonder weemoedigheid of zwaarte. 

Een mooi duo bakte ze bruin bij 't kerkje op de heuvel voor het goede doel. Dankzij de oliebollen was oud en nieuw opeens dichtbij. En dat terwijl de tijd toch al zo snel vliegt. Mijn klussers waren vooral blij met het (warme) lekkers van de twee kerstmannen. Ze werken meteen 2x zo snel!

Tijdens één van de wijkontmoetingen kwam Eva mee. Ze vergezelde haar moeder en genoot van alle aandacht.Wij genoten van haar: opeens voelden we ons kinderen van één Vader!
Wat heerlijk als generaties elkaar zien en ontmoeten. Dat kan gelukkig (weer) elke zondag.

Bij het koffie drinken ontmoeten we elkaar. Socializen doet ook de jongste jeugd. Een vrolijk kwartet genoot van buiten. Ouders zochten binnen naar hun volk: Dat was niet de juiste plek. De oudste van de vier kon er om lachen.

Wie de fiets pakt, ziet opeens veel meer. Op een billboard bij de bus werd Bijbelse reclame gemaakt.
Daar word ik blij van: het verhaal van de verloren zoon, de verloren munt en het verloren schaap mag gehoord worden.Dat mag trouwens ook “live” thuis aan tafel of buiten de deur als u vrienden of vreemden ontmoet.
Aarzel niet: we mogen allemaal getuigen van de goede Herder!

Op zondag 6 november vroeg het symbolisch bloemstuk  zonder woorden aandacht voor "ontvangen (uit Gods' hand) en delen (met elkaar).
Dat is deze maand een terugkerend thema: denk maar aan Sint Maarten en Sint Nicolaas.

Op de Beatrixschool trof ik een gigantisch boek aan: natuurlijk een restant van de KInderboekenweek. Maar ook daar wil men groen blijven denken, dus is het boek een aandenken van toen en een aansporing voor nu. Wat een slimme juffen en meesters! 

Soms gaat de tijd snel: je waant je dan opeens in een andere maand! Dan groeit het gevoel van vrede meteen. Maar als je de winkel uit bent is het meteen duidelijk: ik heb het mis, het is nog geen kerstmis!

Op onverwachte plekken kom je ze tegen en ontlokken een brede glimlach. Deze vrolijke steen was verstopt in een oud routepaaltje op een vergeten paadje in het Formerumer bos op Terschelling.

Bijdrage van Bart Pausma

Herfst

Iedereen ziet de herfst naderen. Bij de kerk is de herfst ook te voelen: de eikels laten ons soms op eieren lopen! Inmiddels zie ik dat vele van u de zomer hebben losgelaten. Dus elk seizoen heeft z'n charme.

Oogst

In de buurt van “Vendelier” zag ik na huisbezoek een mooi tafereel: zon op een druiventros.Het is bijna “kunst” te noemen. Opeens was in mijn hart dankdag geboren.Ook herinnerde ik opeens dat de dames van het symbolisch schikken het thema “Aan tafel” groots willen aankleden.

Wie op 25/9 druiven in de schikking ziet ........

Het is druk in de regio: ik zie veel groen (=soldaten) op straat. In Oosterbeek is Engels bijna de voertaal!Fijn dat we “de Bevrijding” op 17 september niet vergeten en blijven gedenken en vieren.
Dat doen de paarse baretten ook, op hun manier.

september 2022