194. Kiek eens

In Bennekom bezocht ik een gemeentelid die daar revalideert na een opname in het ziekenhuis. Ik belandde achter een creatieve tafel en praatte terwijl de anderen met naald en draad bezig waren. Met de schaar kon ik nog wel behulpzaam zijn: ik maakte vleugels en een mondje voor meneer de uil! Het eindresultaat mag er wezen: een echte wijze vogel voor op de deur van de gemeenschapsruimte. Dat geeft vast “grote” ogen tijdens het bezoekuur.  

terug