Uit oude verhalen van mijn oma weet ik dat je vroeger een plaatsje in de kerk kocht. Daar mocht jij alleen met je gezin of familie plaats nemen en niemand anders. Als er iets voor het begin van de eredienst een lichtje ging branden kon je wel vrij op een lege plek gaan zitten!  Tijdens onze zomerinloop op woensdagmiddag kwam dit fenomeen ook nog even ter sprake. En afgelopen zondag merkte ik opeens zelf iets wat daarmee samenhangt. De kerkbank waarin ik schoof had bij nummer 251 het extra “bordje” (=”gereserveerd): wie zat daar halverwege de banken? De vrouw van de dominee, misschien? Kan één van u mij dat nog eens (onderweg naar morgen) vertellen?