In mijn tweede gemeente – aan de andere kant van de Veluwezoom – had ik een collega die allergisch was voor tegeltjeswijsheden. Met zijn emeritaat kreeg hij er vele aangereikt. Zo werkt dat soms (tegen je). Aan hem moest ik denken toen ik tegen deze deur met boodschap aanliep. Daar erger ik me juist niet aan: “verwondering” is volgens mij de basis om de schepping (en alle schepselen) met Gods’ ogen te bezien! Als we dat allemaal zouden oppakken gebeurt er zelfs meer dan de groei van het aantal honderd jarigen. De wereld wordt dan vast een stukje “liever”.